Chcemy być piękni niczym gwiazdy ze szklanego ekranu, dlatego jesteśmy gotowi poddać się najprzeróżniejszym operacjom plastycznym. Programy telewizyjne przedstawiają nam optymistyczne metamorfozy, a my im ulegamy. Czy jednak głos rozsądku nie odzywa się zbyt rzadko?
„Plastyczna fuszerka” – II sezon to program telewizyjny „z przestrogą”, w którym specjaliści w dziedzinie chirurgii plastycznej naprawiają błędy popełnione na pacjentach przez innych chirurgów plastycznych. Dwaj chirurdzy plastyczni, Terry Dubrow i Paul Nassif próbują pomóc ofiarom nieudolnych często wręcz oszpecających operacji plastycznych. Program ten pozwala spojrzeć na chirurgię plastyczną w zupełnie inny sposób, pokazuje skutki operacji, które miały tak naprawdę zmienić los oglądanych bohaterów, mieli oni poczuć się piękni, miały zniknąć wszelkie kompleksy spowodowane czasami drobnymi niedoskonałościami i nie miało to nic wspólnego z ratowaniem życia ludzkiego, a stanowiło raczej jedynie fanaberię.
Teraz jesteśmy świadkami dramatycznych historii bohaterów reality-show. Program telewizyjny „Plastyczna fuszerka” to już nie poprawianie walorów estetycznych pacjentów, ale wręcz zdrowotnych. To również próba przemiany monstrum w względnie dobry wygląd. Film jest przestrogą dla przyszłych pacjentów marzących o wyimaginowanych ideałach, poprawianiu błędów natury, które faktycznie nie istnieją.
Również w Polsce zdarzają się plastyczne fuszerki. Bywają przypadki, gdzie pacjenci zgłaszają się do chirurgów plastycznych z wycinkami z gazet chcąc upodobnić się do znanych celebrytów. Nie tak dawno pokuszono się o zrobienie symulacji wyglądu twarzy, którą złożono z kilku twarzy znanych pięknych postaci medialnych. Ostateczny efekt pozostawiał wiele do życzenia.
W podejmowaniu decyzji o operacji plastycznej warto przypomnieć sobie ten program i zachować nieco więcej rozsądku.